Johannesburg-Doha-Saigon-Phnom Penh ve sonunda Asya. Uçaklarımın inip kalktığı şehir sayısı kadar öğün uçak yemeği sonunda ikinci kıtama varıyorum. Eskiden 2 saatlik uçuşta bile darlanan ben bir şekilde 20 saatin sonunda hala iyiyim. Sanırım Doha Havalanındaki çikolata yüklemesinden sonra vücudum hala endorfin basıyor. Sıkıntısız bir vize alımı, çantanın banttan alımı ve sim kart değişikliği sonrası kendimiContinue reading
Deniz yaşamı çocukluğumdan beri ilgimi çekti. Köpekbalıklarıysa hayatımda her zaman ilgilendiğim, üzerine okuyup izlediğim bir konu oldu. Belgesellerdeki köpekbalığı araştırmacılarına hep gıptayla baktım. Puanı yüksek, tempolu bir gerilim filmi lezzetinde başlayan Mozambik yolculuğumun da temel nedenlerinden biri bu meraktı. Bu defa 3 sene önce Güney Afrika’da yaptığım gibi büyük beyazların peşinde değildim. Dünyanın en büyükContinue reading
Yol hayata benzer klişesini tekrarlamak istemiyorum. Ama ikisinde de ivmenizi kaybederseniz bir anda her şey terse döner. İşte bugün öyle bir gündü. Vizesinin pahalılığı, benim gibi düşük bütçeli sırt çantalılar için çok kolay bir destinasyon olmaması ve ulaşım sıkıntıları nedeniyle yola çıktığımdan beri Mozambik kafamda bir soru işareti olmuştu. Ancak son gün kararıyla ziyarete niyetlendim.Continue reading
Çocukluğumda en sevdiğim çizgi kahramanlardan biriydi Red Kit. Belki de çizgi romanlarına çok göz attığım için tek başına seyahat etmeye bu kadar düşkünümdür; bilemiyorum. Düldül ile yaptığı seyahatler, her duruma bir şekilde çözüm bulması, sakinliği çocukluğumdan beri bana çok havalı gelirdi. Hala da geliyor sanırım. Çünkü Lesotho dağlarında, inişe geçen güneşe doğru, bir atın sırtında,Continue reading
Sabah 6:30’dan beri yoldayım. Daracık bir otobüs koltuğunda hostellerde tanıştığım neredeyse herkesin ortaklaşa övdüğü ve mutlaka git dediği Coffee Bay’e doğru gidiyorum. Akşamüstü kalacağım hostelin beni servisiyle alacağı Mtatha’ya varıyorum. Hemen servise atlayıp yola koyuluyoruz. Ancak sis ve yağmur, sürekli yola atlayan inek, keçi gibi hayvanlarla birleşince bir buçuk saatlik yol iki buçuk saate çıkıyor.Continue reading
Cape Town sonrası uğradığım Knysna’da geçirilen 2 sıkıcı gün. Üstelik şehirler arası ulaşım için kullandığım Bazbus’ın otobüs takvimine dikkatsizce baktığım için Çarşamba otobüs seferi olmadığını bilmeden plan yapmışım. Son dakikada öğreniyorum ki Knysna’da (ki nayzna diye okunması gibi bir manasızlığa da sahip) 1 gün daha kalmak zorundayım. Aslında suç bir lagüne kurulmuş ufak kasabanın değil.Continue reading
Size bir tren yolculuğundan bahsedeceğim. Ne Transsibirya kadar şiirsel, ne interrail kadar maceralı. 45 dakikalık basit bir yolculuk. Kalk Bay’den Cape Town şehir merkezine giden trendeyim. Saat 5 civarları, yakıcı Afrika güneşi inişe geçmiş. Trende işlerinden çıkıp evlerine giden insanlar var. Cama kafamı dayamış bir şekilde bu banliyö treninde düşünmeye başlıyorum son bir haftadır yaşadıklarımı.Continue reading
Bir şehre inilirken uçakta cama dayanan burunlar veya bir yerde otururken süzülen kuşlara imrenerek bakmak. Hepsi bulunduğumuz yeri tepeden görebilme merakından kaynaklanıyor. Nedendir bilinmez ama insanlık tarihi kadar eski bir hırs kuşlar gibi uçabilmek. Belki de tanrı gibi hissedebilmek için istiyor bunu insan. Kimi zamansa uçmak bir kaçış İkarusla babasınınki gibi. Cape Town’daki ilk günümdeContinue reading
Cape Town günleri ağırlıkla aylaklıkla geçiyor. Daha önce gelmemin rahatlığı ile kısmen evde kısmen sevdiğim yerlerde takılıyorum. Bu nedenle çok kayda değecek şeyler yapmadım ancak bu haftadan itibaren harekete geçmeye başlıyorum. Tüm bu aylaklık içerisinde beni evinde misafir eden Anna sayesinde yerli gibi takılma şansım da oluyor. Turistlerin gitmediği yerlerde yemek yiyip, öğrenci barlarında insanlarıContinue reading
Doha’ya doğru giden uçaktayım. Qatar Airlines kabin ekibiyle uçağın arkasında en sevdiğimiz şehirleri konuşuyoruz. Yanımda Anıl var. Uçağa binerken “kesin bu herif mühendis ve Doha’da çalışıyor” diyerek kendisine bir hikaye yazdığım adam. Aynı yaştayız. Mühendisliğini tutturuyorum ama Doha’da yaşamıyor. Oradan aktarmalı olarak Sudan’a uçacak. Gemi sörveyörüymüş. Karaya yeni geçmiş. Üzerindeki tshirtü fark etmemiştim. Kabin ekibindenContinue reading
Evde çantama koyacaklarımı istiflediğim tepeye bakıyorum. Kafamın bir köşesinde karşımdaki dev belirsizlik dağından dolayı vazgeçme dürtüsü yanıp sönüyor. Günlerdir bitmek bilmeyen bir hazır olamama bulutu içerisinde yol alıyorum. Eşyalar dünyanın her yerinde varlar peki ya sevdiğim insanlar. Ailem, sevgilim, arkadaşlarım…Yiğitliğe bok sürdürmemek için serinkanlı ve rahat görünmeye çalışıyorum. Ne yapacağım bir seneyi aşkın sürede, yaContinue reading
Dünya turuna çıkmak konusunda insanın en çok aklına sağlıkla ilgili yaşanabilecek ters durumlar geliyor. Uzun bir süre seyyar bir halde yaşayıp, farklı iklimlere, farklı yemeklere maruz kalmak, çeşitli böcekler tarafından ısırılmak gibi bir çok sağlık değişkeni insanı geriyor. Bu tip durumlar nedeniyle 360’a çıkmadan önce yaptığım hazırlıkları ve yolda sağlıkla ilgili ne gibi önlemler aldığımıContinue reading
Yeni tanıştığım insanlara 360’dan bahsettiğimde genelde ilk gelen tepki “baya zenginsin herhalde” oluyor. Ancak bu dünya seyahatinin senelerdir hesaplanıp, planlanıp üstüne para biriktirilip ortaya çıktığını anlattıktan sonra insanlar durumu anlıyorlar. Daha çok biriktirebilir miydim? Evet kesinlikle. Ama sevgilinizle tatile gitmek, arkadaşlarınızla bira içmek gibi sizi mutlu eden şeylerden kolay vazgeçemiyorsunuz. Eldeki tüm birikimimi bu seyahat için harcayacağımdanContinue reading
Bu fikir, ilk defa ne zaman aklımda yeşerdi hiç hatırlamıyorum. Ancak tek bilebildiğim çok uzun zamandır bu dünya turu hayalini kurduğum. Çocukluğumda izlediğim Barış Manço’nun Dönencesinden, Coşkun Aral’ın Habercisine, evde annemin hep kapladıkları yerden hep şikayet edip bir türlü kıyıp veremediği coğrafya dergilerinden, kişisel kütüphanemde ilk gözüme çarpan Jules Verne kitaplarına ya da Seyahatnameye hatta sevdiğimContinue reading
